lipoma1 lipoma2

Το λίπωμα αποτελεί καλοήθη όγκο που αναπτύσσεται στον υποδόριο ιστό, κάτω ακριβώς από το δέρμα. Δημιουργείται από τοπική υπερσυγκέντρωση λίπους, ως αποτέλεσμα ταχέως πολλαπλασιασμού των κυττάρων του λιπώδους ιστού και συχνά περιβάλλεται από μια σκληρή μεμβράνη, που ονομάζεται ινώδης κάψα.

Τα λιπώματα είναι δυνατόν να εμφανιστούν σε οποιοδήποτε σημείο του ανθρώπινου σώματος και σε κάθε ηλικία. Η δημιουργία λιπωμάτων είναι άγνωστης αιτιολογίας και ο μόνος προδιαθεσικός παράγοντας είναι η γενετική προδιάθεση ή η κληρονομικότητα.

Διακρίνονται σε μονήρη και πολλαπλά, οπότε μιλούμε για λιπωμάτωση. Είναι συνήθως ασυμπτωματικά και σπάνια προκαλούν πόνο, όταν πιέζουν κάποιο νεύρο ή ανατομική δομή. Άλλα συνοδά συμπτώματα είναι: αίσθημα βάρους, μούδιασμα, δυσκολία σε ορισμένες κινήσεις και αίσθημα πίεσης.

Η διάγνωση γίνεται με την κλινική εξέταση. Είναι μαλακά στην αφή και την ψηλάφηση με λεία επιφάνεια και ευκίνητα. Σπανίως απαιτούνται περαιτέρω εξετάσεις, όπως υπερηχογράφημα ή μαγνητική τομογραφία, για να δούμε τη σχέση τους με γειτονικά όργανα ή για να αποκλείσουμε το λιποσάρκωμα, που είναι επικίνδυνος όγκος.

Τα λιπώματα έχουν ένδειξη για αντιμετώπιση όταν αρχίσουν να μεγαλώνουν, όταν γίνουν συμπτωματικά, όταν υπάρχει υποψία για λιποσάρκωμα και για αισθητικούς λόγους.

Η θεραπεία των λιπωμάτων είναι η χειρουργική αφαίρεση, που πρέπει να είναι ριζική, γιατί μπορεί να υποτροπιάσει. Θα πρέπει, δηλαδή, να αφαιρεθεί το λίπωμα μαζί με την κάψα του. Μετά την αφαίρεση του λιπώματος ακολουθεί πλαστική αποκατάσταση του τραύματος με ενδοδερμική ραφή, για καλύτερα αισθητικά αποτελέσματα.

Η επέμβαση γίνεται με τοπική αναισθησία και πολύ σπάνια με γενική αναισθησία με λαρυγγική μάσκα, όταν το λίπωμα είναι εξαιρετικά μεγάλο.
Το αφαιρεθέν λίπωμα αποστέλλεται πάντα για βιοψία και παθολογοανατομική εξέταση για επιβεβαίωση της διάγνωσης.

Δεν απαιτείται παραμονή του ασθενούς στην κλινική και ο ασθενής επανέρχεται συνήθως την επόμενη ημέρα στις φυσιολογικές του δραστηριότητες.
Άλλοι τρόποι αντιμετώπισής του είναι η λιποαναρρόφηση και η καταστροφή του με λέιζερ, που έχουν όμως το μειονέκτημα να μην αφαιρείται όλο το λίπωμα, με αποτέλεσμα αυξημένες πιθανότητες υποτροπής του.